Wikisłownik

dinn

Podobna pisownia Podobna pisownia: ddin • diin • DIN • din • díin

dinn (język wilamowski)

edytuj
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
​?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) służyć[1][2]
odmiana:
(1.1) czas przeszły prosty dīnt, imiesłów czasu przeszłego gydīnt
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dīner m, dīnst n, diner m, dinst n
związki frazeologiczne:
etymologia:
swn. dionōn < pragerm. *þewanōną.
por. niem. dienen
uwagi:
zobacz też: dinn • ōdinn
źródła:
  1. ↑   Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909.
  2. ↑   Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=dinn&oldid=8215715”