chill

chill (język polski)

wymowa:

‹czil›

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) slang. zob. chillout

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) slang. chillout, chill-out, chill out

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. chill < średnioang. chil, chile < st.ang. ċyle, ċiele, ċele

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

chill (język angielski)

wymowa:

wymowa amerykańska

IPA: /tʃɪl/

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ziąb, chłód, zimno

(1.2) przeziębienie, przewianie

(1.3) med. dreszcz

czasownik

(2.1) oziębiać, mrozić, ziębić, zmrozić, zamrażać, chłodzić

(2.2) przeziębić, zaziębić, oziębnąć, przewiać

(2.3) ostudzić

(2.4) slang. wyluzować się

odmiana:

(1.1-3) lp chill; lm chills

(2.1-4) chill, chilled, chilled, chills, chilling

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.4) chill out

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. chilly

czas. chill out

rzecz. chilliness

związki frazeologiczne:

etymologia:

średnioang. chil, chile < st.ang. ċyle, ċiele, ċele → chłód

por. duń. kil

uwagi:

źródła: