buriacki

buriacki (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z Buriacją albo Buriatami

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) język buriacki; zob. też język buriacki w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	buriacki		buriacka	buriackie	buriaccy	buriackie
dopełniacz	buriackiego		buriackiej	buriackiego	buriackich
celownik	buriackiemu		buriackiej	buriackiemu	buriackim
biernik	buriackiego	buriacki	buriacką	buriackie	buriackich	buriackie
narzędnik	buriackim		buriacką	buriackim	buriackimi
miejscownik	buriackim		buriackiej	buriackim	buriackich
wołacz	buriacki		buriacka	buriackie	buriaccy	buriackie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) Agiński Okręg Buriacki • Ust-Ordyński Okręg Buriacki

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Buriacja ż, Buriat mos, Buriatka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Buryat; (2.1) Buryat
• baskijski: (2.1) buriatera
• białoruski: (1.1) бурацкі
• bułgarski: (1.1) бурятски
• francuski: (1.1) bouriate
• rosyjski: (1.1) бурятский
• słowacki: (1.1) buriatsky; (2.1) buriatčina ż
• ukraiński: (1.1) бурятський

źródła: