bracteatus

bracteatus (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pozłacany

odmiana:

(1.1) (deklinacja I-II)

 

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	bracteātus	bracteāta	bracteātum	bracteātī	bracteātae	bracteāta
dopełniacz	bracteātī	bracteātae	bracteātī	bracteātōrum	bracteātārum	bracteātōrum
celownik	bracteātō	bracteātae	bracteātō	bracteātīs
biernik	bracteātum	bracteātam	bracteātum	bracteātōs	bracteātās	bracteāta
ablatyw	bracteātō	bracteātā	bracteātō	bracteātīs
wołacz	bracteāte	bracteāta	bracteātum	bracteātī	bracteātae	bracteāta

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bractea ż, bracteāmentum n, bracteārius m, bracteātor m, bracteola ż

przym. bracteālis

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. bractea (→ płatek złota) + -ātus

uwagi:

źródła: