blenden

blenden (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈblɛndn̩] ​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) oślepiać, oślepić

(1.2) zaślepiać, zaślepić, olśniewać, olśnić

odmiana:

(1.1-2) blend|en (blendet), blendete, geblendet (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Blenden n, Blendung ż, Blende ż, Blender m, Blenderin ż, Geblendetsein n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: blenden • abblenden • anblenden • aufblenden • ausblenden • einblenden • rückblenden • überblenden • verblenden • vorblenden • zurückblenden • zwischenblenden

źródła: