blåkråka

blåkråka (język szwedzki)

blåkråka (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zool. kraska

odmiana:

(1.1) en blåkråka, blåkråkan, blåkråkor, blåkråkorna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

szw. blå + kråka → niebieski + wrona

uwagi:

źródła: