wymowa:
IPA/bəˈʀuːɪgən/ ?/i
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) uspokajać (się)
odmiana:
(1.1)[1] beruhig|en (beruhigt), beruhigte, beruhigt (haben)
przykłady:
(1.1) Bitte, beruhigen Sie sich!Proszę się uspokoić!
(1.1) Kaffee hat eine zunächst beruhigende Wirkung.[2]Kawa ma najpierw działanie uspokajające.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Beruhigung ż
przym. beruhigend
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: