befordran

befordran (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) przesłanie, transport

(1.2) awans

odmiana:

(1) en befordran, befordran, befordringar, befordringarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) transport, förflyttande, förflyttning

(1.2) tjänsteuppflyttning, avancemang, upphöjelse

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. befordra

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe vidarebefordran

etymologia:

(1.1) od szw. befordra → przesyłać

(1.2) od szw. befordra → awansować

uwagi:

źródła: