befalla
befalla (język szwedzki) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) rozkazywać, kazać, nakazywać[1]
- odmiana:
- (1.1) att befalla, befaller, befallde, befallt, befall!
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) beordra
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. befallning, befallande, befäl
- przym. befallande
- czas. falla
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 77.