bakalaŭro

bakalaŭro (esperanto)

morfologia:

bakalaŭr•o

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bakałarz (osoba posiadająca tytuł akademicki bakalaureatu)

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	bakalaŭro	bakalaŭroj
akuzativo	bakalaŭron	bakalaŭrojn

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) universitatano

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bakalaŭreco

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) tytuł/stopień zasadniczo odpowiada obecnemu polskiemu licencjatowi i może być tłumaczony jako anglojęzyczny „bachelor”. Przy tłumaczeniach należy jednak być ostrożnym gdyż teoretycznie możliwe są tłumaczenia jako np. „abituriento” lub „licenciulo”.

źródła: