baccello (język włoski) edytuj

 
baccelli (1.1)
 
baccello (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. strąk
(1.2) reg. w Toskanii bób, roślina i nasiona[1]
(1.3) archit. element dekoracyjny w kształcie strąku bobu
(1.4) przen. w Toskanii głupiec, prostak
odmiana:
(1.1-4) lp baccello; lm baccelli
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) fava
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sbaccellatura ż, baccellino m, baccelletto m, baccellone, baccellona ż
czas. sbaccellare
związki frazeologiczne:
przysłowia: chi ha mangiato i baccelli spazzi i gusci
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Wojciech Meisels, Podręczny słownik włosko-polski, t. 1–2, Wiedza Powszechna, Warszawa 1996, ISBN 83-214-1092-8.