bąkowaty

bąkowaty (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ent. o cechach owadów z rodziny bąkowatych

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	bąkowaty		bąkowata	bąkowate	bąkowaci	bąkowate
dopełniacz	bąkowatego		bąkowatej	bąkowatego	bąkowatych
celownik	bąkowatemu		bąkowatej	bąkowatemu	bąkowatym
biernik	bąkowatego	bąkowaty	bąkowatą	bąkowate	bąkowatych	bąkowate
narzędnik	bąkowatym		bąkowatą	bąkowatym	bąkowatymi
miejscownik	bąkowatym		bąkowatej	bąkowatym	bąkowatych
wołacz	bąkowaty		bąkowata	bąkowate	bąkowaci	bąkowate

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bąkowate nmos, bąk mzw, bączek mzw, bąknięcie n, bąkanie n, odbąknięcie n, przebąknięcie n, przebąkiwanie n, wybąkanie n, wybąknięcie n

czas. bąknąć dk., bąkać ndk., odbąknąć dk., przebąknąć dk., przebąkiwać ndk., wybąkać dk., wybąknąć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: