austüfteln

austüfteln (język niemiecki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) wykombinować, wymyślić

odmiana:

(1.1) austüftel|n (tüftelt aus), tüftelte aus, ausgetüftelt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Austüftelung ż, Austüftlung ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: