auftauen

auftauen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈʔaʊ̯ftaʊ̯ən]

​

podział przy przenoszeniu wyrazu: auf•tau•en

znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) roztapiać, roztopić, stapiać, stopić, rozmrażać, rozmrozić

(1.2) topnieć, stopnieć, tajać, odtajać

(1.3) topić (się), stopić (się)

odmiana:

(1.1-2) auftau|en (taut auf), taute auf, aufgetaut (haben)

(1.3) auftau|en (taut auf), taute auf, aufgetaut (sein)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Auftauen n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: tauen • abtauen • antauen • auftauen • wegtauen

źródła: