wymowa:
znaczenia:

czasownik frazowy, forma złożona, nieprzechodni (forma frazowa: stå an)

(1.1) odwlekać się, odraczać się
(1.2) pasować, wypadać, przystawać, uchodzić, godzić się
odmiana:
(1) att anstå, anstår, anstod, anstått, anstå! ; pres. part. anstående, perf. part. -
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) något får anstå till senarecoś musi poczekać na później
(1.2) det anstår någon inte att göra någotnie przystoi komuś robić coś
synonimy:
(1.1) uppskjutas, dröja, vänta, vila, bordläggas, ajourneras
(1.2) passa, lämpa sig, hövas, ägna
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. anstånd
przym. anständig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: