anläuten (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈanˌlɔɪ̯tn̩] IPA[ˌlɔɪ̯tətə ˈʔan] IPA[ˈanɡəˌlɔɪ̯tət]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) (krótko) zadzwonić
(1.2) szwajc. niem. zadzwonić, zatelefonować
odmiana:
(1.1-2)[1] anläuten (läutet an), läutete an, angeläutet (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) anrufen
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Anlauten n, Anlaut m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: läutenabläutenanläutenausläuteneinläuten
źródła: