supinum: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
zmiana "{{przykłady}}\n: (1.1)\n{{" na "{{przykłady}}\n{{" |
→supinum (język szwedzki): def, uwagi |
||
Linia 3:
{{znaczenia}}
''rzeczownik, rodzaj nijaki''
: (1.1) [[
{{odmiana}}
: (1.1) ett supinum, supinet, supiner, supinerna
Linia 9:
{{składnia}}
{{kolokacje}}
{{synonimy}}
{{antonimy}}
Linia 18 ⟶ 17:
{{pokrewne}}
{{frazeologia}}
: ''złożenie rzeczownikowe'' [[supinumform]]
{{etymologia}}
{{uwagi}}
: Historycznie szwedzkie supinum było imiesłowem biernym czasu przeszłego rodzaju nijakiego.<ref name="Bok">Aleksander Szulc, Gramatyka dydaktyczna języka szwedzkiego, 1992, s. 116.</ref> Następnie rozwinęło się ono w formę, nabierając (czasem) innej końcówki, którą obecnie nazywa się supinum i która służy jedynie do tworzenia czasów przeszłych: teraźniejszo-przeszłego (perfekt) i zaprzeszłego (pluskvamperfekt), nie mając samoistnego znaczenia. We wszystkich innych językach germańskich do tego celu służy imiesłów bierny czasu przeszłego (perfektparticip).
{{źródła}}
<references/>
|