konzedieren (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[kɔnʦeˈdiːʀən]
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) spec. przyznawać, przyznać
odmiana:
(1.1)[1] konzedier|en (konzediert), konzedierte, konzediert (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Konzession ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: