чудачество

чудачество (język bułgarski)

edytuj
transliteracja:
čudačestvo
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) cudactwo, dziwactwo
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. чудо n, чудесия ż, чудатост ż, чудноватост ż, чудак m, чудене n
czas. чудя ndk.
przym. чуден, чудесен, чудат, чудноват, чудачески
przysł. чудо, чудно, чудесно, чудато, чудновато
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

чудачество (język rosyjski)

edytuj
transliteracja:
čudačestvo
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj nijaki

(1.1) cudactwo, dziwactwo
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: