фронт

фронт (język białoruski)

transliteracja:

front

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wojsk. front

(1.2) przen. front

odmiana:

(1.1-2) D. фронту C. фронту B. фронт N. фронтам Ms. аб фронце lm M. франты D. франтоў

przykłady:

(1.1) Штаб прыняў рашэнне аб утварэнні новага фронту. → Sztab podjął decyzję o utworzeniu nowego frontu.

składnia:

kolokacje:

(1.2) фронт прыхільнікаў міру → front zwolenników pokoju

synonimy:

(1.2) аб'яднанне

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. франтавы

związki frazeologiczne:

на два франты • адзіным фронтам

etymologia:

uwagi:

źródła:

фронт (język bułgarski)

transliteracja:

front

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wojsk. front

(1.2) meteorol. front

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) атмосферен фронт

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. фронтовак m, фронтон m

przym. фронтов, фронтови, фронтален

przysł. фронтално

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

фронт (język rosyjski)

transliteracja:

front

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj męski

(1.1) wojsk. front

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. фронтальность ż, фронтовик m, фронтовичка ż

przym. фронтовой, фронтальный

przysł. фронтально

związki frazeologiczne:

во фронт • воевать на два фронта → walczyć na dwa fronty

etymologia:

uwagi:

źródła: