transliteracja:
uča
wymowa:
IPA[ˈutʃə]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) uczyć

czasownik zwrotny niedokonany уча се

(2.1) uczyć się
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. учене n, учение n, учен m, ученост ż, училище n, учител m, учителка ż, учителство n, учителстване n, учителствуване n, ученик m, ученичка ż, ученичество n, учебник m, учебникар m, учебникарка ż, учебникарство n
czas. учителствам ndk., учителствувам ndk.
przym. учен, училищен, учителски, ученически, учебен, учебникарски
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
 
уча (1.1)
transliteracja:
ucha
wymowa:
IPA[u'ʧ̑a]
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) owca[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Eeva Heralla, Aleksandr Feoktistov, Mokshalais – Suomalainen Sanakirja, Turku 1998, ISBN 951–29–1244–9.