составить

составить (język rosyjski)

transliteracja:

sostavitʹ

wymowa:

IPA: [sɐˈstavʲɪtʲ], ​

podział przy przenoszeniu wyrazu: со•ста́•вить

znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. составля́ть)

(1.1) zestawić

(1.2) ułożyć

(1.3) sporządzić

odmiana:

(1.1-3)

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1 os.	2 os.	3 os.	1 os.	2 os.	3 os.
bezokolicznik		соста́вить
czas teraźniejszy		соста́влю	соста́вишь	соста́вит	соста́вим	соста́вите	соста́вят
czas przeszły	m	соста́вил			соста́вили
	ż	соста́вила
	n	—		соста́вило
tryb rozkazujący		пусть соста́влю	соста́вь	пусть соста́вит	давай(те) соста́вить	соста́вьте	пусть соста́вят
czas przyszły		бу́ду соста́вить	бу́дешь соста́вить	бу́дет соста́вить	бу́дем соста́вить	бу́дете соста́вить	бу́дут соста́вить
pozostałe formy imiesłów przymiotnikowy czynny czasu przeszłego соста́вивший imiesłów przymiotnikowy bierny czasu przeszłego соста́вленный imiesłów przysłówkowy uprzedni соста́вив, соста́вивши

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. составле́ние n, состави́тель m, состави́тельница ż, составля́ющая ż, соста́в m

czas. составля́ть ndk., соста́виться dk., составля́ться ndk., ста́вить dk.

przym. составля́ющий

związki frazeologiczne:

etymologia:

ros. со- + ста́вить < prasł. *stāvītī < praindoeur. *stāw-

por. st.rus. ставити • scs. ставити, ставлѭ (gr. ἱστάναι, κωλύειν, στέλλειν) • ukr. ставити + ста́вити • bułg. ставя + ста́вя • słń. stáviti, stȃvim • czes. staviti • słc. stavit᾽ • pol. stawić • głuż. stawić • dłuż. stawiś

uwagi:

źródła: