робітник

робітник (język karpatorusiński)

transliteracja:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) robotnik

(1.2) pracownik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. робота ż

czas. робити ndk.

przym. робітный, робочій, роботницькый

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

робітник (język ukraiński)

transliteracja:

robìtnik

wymowa:

IPA: [rɔbʲitnˈɪk] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) robotnik

(1.2) pracownik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) трудівник

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. роблення n, робленість ż, робота ż, роботонька ż, роботизна ż, робітка ż, робучість ż, робітництво n, роба ż, робітня ż, роботящість ż, роботяга m ż, роботяжечка m ż, роботуха m ż

forma żeńska робітниця ż

czas. робити ndk., робитися ndk., зробити dk., зробитися dk.

przym. роблений, робочий, робучий, робітний, робітничий, робітницький, роботящий

przysł. роблено

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: