макулатура

макулатура (język białoruski)

макулатура (1.1)

transliteracja:

makulatura

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) makulatura (niepotrzebne papiery)

(1.2) przen. makulatura

(1.3) druk. makulatura

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. макулатурны

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Makulatur < łac. maculare

uwagi:

źródła:

макулатура (język bułgarski)

макулатура (1.2)

transliteracja:

makulatura

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) druk. makulatura

(1.2) makulatura (niepotrzebne papiery)

(1.3) przen. książk. makulatura

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. макулатурен

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

макулатура (język rosyjski)

transliteracja:

makulatura

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj żeński

(1.1) makulatura

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. макулатурный

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

макулатура (język ukraiński)

transliteracja:

makulatura

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) makulatura

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. макулатурний

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: