декретувати

декретувати (język ukraiński)

transliteracja:

dekretuvati

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni dwuaspektowy

(1.1) dekretować

odmiana:

(1.1)

 

bezokolicznik			декретува́ти
		liczba pojedyncza		liczba mnoga
	tryb rozkazujący
	1 os.			декрету́ймо
	2 os.	декрету́й		декрету́йте
	czas przyszły
	1 os.	декретува́тиму		декретува́тимемо, декретува́тимем
	2 os.	декретува́тимеш		декретува́тимете
	3 os.	декретува́тиме		декретува́тимуть
	czas teraźniejszy (przyszły)
	1 os.	декрету́ю		декрету́ємо, декрету́єм
	2 os.	декрету́єш		декрету́єте
	3 os.	декрету́є		декрету́ють
	imiesłów przymiotnikowy czynny
	imiesłów przysłówkowy współczesny		декрету́ючи
	czas przeszły
	m	декретува́в		декретува́ли
	ż	декретува́ла
	n	декретува́ло
	imiesłów przymiotnikowy przeszły
	imiesłów przymiotnikowy bierny		декрето́ваний
	forma bezosobowa		декрето́вано
	imiesłów przysłówkowy uprzedni		декретува́вши

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. декрет m, декретування n

czas. декретуватися

przym. декретний

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: