дезорієнтуватися

дезорієнтуватися (język ukraiński)

transliteracja:

dezorìêntuvatisâ

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik zwrotny dwuaspektowy

(1.1) dezorientować się

odmiana:

(1.1)

 

bezokolicznik			дезорієнтува́тися, дезорієнтува́тись
		liczba pojedyncza		liczba mnoga
	tryb rozkazujący
	1 os.			дезорієнту́ймося, дезорієнту́ймось
	2 os.	дезорієнту́йся, дезорієнту́йсь		дезорієнту́йтеся, дезорієнту́йтесь
	czas przyszły
	1 os.	дезорієнтува́тимуся, дезорієнтува́тимусь		дезорієнтува́тимемося, дезорієнтува́тимемось, дезорієнтува́тимемся
	2 os.	дезорієнтува́тимешся		дезорієнтува́тиметеся, дезорієнтува́тиметесь
	3 os.	дезорієнтува́тиметься		дезорієнтува́тимуться
	czas teraźniejszy (przyszły)
	1 os.	дезорієнту́юся, дезорієнту́юсь		дезорієнту́ємося, дезорієнту́ємось, дезорієнту́ємся
	2 os.	дезорієнту́єшся		дезорієнту́єтеся, дезорієнту́єтесь
	3 os.	дезорієнту́ється		дезорієнту́ються
	imiesłów przymiotnikowy czynny
	imiesłów przysłówkowy współczesny		дезорієнту́ючись
	czas przeszły
	m	дезорієнтува́вся, дезорієнтува́всь		дезорієнтува́лися, дезорієнтува́лись
	ż	дезорієнтува́лася, дезорієнтува́лась
	n	дезорієнтува́лося, дезорієнтува́лось
	imiesłów przymiotnikowy przeszły
	imiesłów przymiotnikowy bierny
	forma bezosobowa
	imiesłów przysłówkowy uprzedni		дезорієнтува́вшись

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. дезорієнтація ż, дезорієнтування n

czas. дезорієнтувати

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: