вручати
вручати (język ukraiński) edytuj
- transliteracja:
- vručati
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. вручити)
- odmiana:
- (1.1) [2]
bezokolicznik вруча́ти liczba pojedyncza liczba mnoga tryb rozkazujący 1 os. вруча́ймо 2 os. вруча́й вруча́йте czas przyszły 1 os. вруча́тиму вруча́тимемо, вруча́тимем 2 os. вруча́тимеш вруча́тимете 3 os. вруча́тиме вруча́тимуть czas teraźniejszy 1 os. вруча́ю вруча́ємо, вруча́єм 2 os. вруча́єш вруча́єте 3 os. вруча́є, вруча́є вруча́ють imiesłów
przymiotnikowy
czynnyimiesłów
przysłówkowy
współczesnyвруча́ючи czas przeszły m вруча́в вруча́ли ż вруча́ла n вруча́ло imiesłów
przymiotnikowy
przeszłyimiesłów
przymiotnikowy
biernyforma
bezosobowaimiesłów
przysłówkowy
uprzedniвруча́вши
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „вруча́ти” w: Słownik polsko-ukraiński ukraińsko-polski (wydanie piąte, poprawione i uzupełnione), Dom Wydawniczy „Czumacki Szlach”, Kijów 2012, ISBN 966-8272-16-1, s. 298.
- ↑ Hasło „вруча́ти” w: Словники України online.