бунтаўшчыцкі

бунтаўшчыцкі (język białoruski) edytuj

transliteracja:
buntaŭščyckì
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) buntowniczy (związany z buntownikiem)[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) бунтарскі, мяцежніцкі
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. бунтаўшчык m, бунтаўшчыца ż, бунтар m, бунтарка ż, бунт m, бунтарства n
czas. бунтаваць ndk.
przym. бунтарны, бунтарскі, бунтоўны
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1.   Hasło „бунтаўшчыцкі” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.