бунтаўшчыца
бунтаўшчыца (język białoruski) edytuj
- transliteracja:
- buntaŭščyca
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) buntowniczka[1]
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. бунт m, бунтарства n, бунтар m, бунтарка ż
- forma męska бунтаўшчык m
- czas. бунтаваць ndk.
- przym. бунтарскі, бунтарны, бунтаўшчыцкі
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „бунтаўшчыца” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.