Wikisłownik

брудзіць

брудзіць (język białoruski) edytuj

transliteracja:
brudzìcʹ
wymowa:
​?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) brudzić[1]
(1.2) śmiecić[1]
(1.3) przen. zniesławiać, spotwarzać[2]

czasownik zwrotny niedokonany брудзіцца

(2.1) brudzić się, paćkać się[3]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) пэцкаць
(1.2) смяціць
(1.3) няславіць, ганьбіць, зневажаць
(2.1) пэцкацца
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. бруд m, бруднасць ż, забрудненне n
czas. бруднець ndk.
przym. брудны, бруднаваты
przysł. брудна
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Hasło „брудзіць” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 54.
  2. ↑   Hasło „брудзіць” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.
  3. ↑   Hasło „брудзіцца” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=брудзіць&oldid=7824952”