paćkać

(Przekierowano z paćkać się)

paćkać (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) pot. brudzić, maczać w lepkiej i gęstej substancji
(1.2) pot. źle, niechlujnie malować[1]

czasownik zwrotny niedokonany paćkać się

(2.1) pot. brudzić, maczać siebie w lepkiej i gęstej substancji
(2.2) pot. brudzić, maczać siebie nawzajem w lepkiej i gęstej substancji
(2.3) pot. bawić się w lepkiej i gęstej substancji
odmiana:
(1.1-2)
(2.1-3)
przykłady:
(1.1) Szelmy, chcą mnie do ruiny doprowadzić swoją pomadą! (…) Odkąd bawimy tutaj, spotrzebowały tłuszczu co najmniej z dwunastu świń (…) Potrzebne doprawdy wyrzucać tyle pieniędzy po to, aby sobie gęby paćkać![2]
(1.2) Jaki obraz teraz paćkasz? — zwrócił się złośliwie do znajomego adepta malarstwa.
(2.1) Nie ma dnia, żeby mój synek nie paćkał się jedzeniem.
(2.2) Gdy jesteśmy nad jeziorem, zawsze paćkamy się z siostrą mułem z dna.
(2.1,3) Mój pies lubi się paćkać w błocie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) pacykować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) pot. babrać, pot. paprać, pot. tytłać, brudzić
(2.1-3) pot. babrać się, pot. paprać się, pot. tytłać się, brudzić się
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. paćka ż, paćkanie n, spaćkanie n, upaćkanie n, zapaćkanie n, napaćkanie n
czas. spaćkać dk., upaćkać dk., zapaćkać dk., napaćkać dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „paćkać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Molier (Jean Baptiste Pocquelin), Pocieszne wykwintnisie