атручальнік

атручальнік (język białoruski)

edytuj
transliteracja:
atručalʹnìk
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) truciciel
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. атрута ż, атручванне n, атручэнне n
czas. атручваць ndk., атруціць dk.
przym. атрутны
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: