атручальнік

атручальнік (język białoruski)

transliteracja:

atručalʹnìk

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) truciciel

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. атрута ż, атручванне n, атручэнне n

czas. атручваць ndk., атруціць dk.

przym. атрутны

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: