φτώχεια

φτώχεια (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ˈfto.ça]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bieda, nędza, niedostatek

(1.2) przen. ubóstwo, mierność, nikłość, ograniczoność

odmiana:

(1) F25a

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) απόλυτη φτώχεια → skrajna nędza

(1.2) φτώχεια λεξιλογίου → ubóstwo słownictwa

synonimy:

(1.1) ανέχεια, ένδεια, πενία

(1.2) ισχνότητα, γύμνια, πενία

antonimy:

(1.1) πλούτος, ευμάρεια

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. φτωχαδάκι n, φτωχοποίηση ż

przym. φτωχικός, φτωχός

przysł. φτωχά, φτωχικά

czas. φτωχαίνω

form. słow. φτωχο-, φτωχό-

związki frazeologiczne:

przysłowie: όταν η φτώχεια μπαίνει από την πόρτα, ο έρωτας φεύγει απ’ το παράθυρο → gdy bieda tłoczy, przyjaciel odskoczy

etymologia:

gr. πτωχεία → żebractwo

uwagi:

źródła: