σύντροφος

σύντροφος (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ˈsin.dro.fos]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) towarzysz

(1.2) współmałżonek, towarzysz życia

(1.3) przyjaciel, towarzysz

(1.4) (w partiach komunistycznych) towarzysz

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) towarzyszka

(2.2) współmałżonka, towarzyszka życia

(2.3) przyjaciółka, towarzyszka

odmiana:

(1) M19

(2) F36

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) συνέταιρος, συνοδός

(1.2) σύζυγος

(1.3) φίλος

(2.1) συνέταιρος, συνοδός

(2.2) σύζυγος

(2.3) φίλη

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. συντροφικός, συντροφιαστός

rzecz. συντρόφεμα n, συντρόφευμα n, συντρόφι n, συντροφιά ż, συντροφικότητα ż, συντροφισμός

forma żeńska συντρόφισσα

czas. συντροφεύω, συντροφεύομαι

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. σύντροφος

uwagi:

źródła: