προφῆτις (język starogrecki) edytuj

transliteracja:
prophêtis
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) prorokini[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. προφητεία ż, προφήτης m
czas. προφητεύω, προφητίζω
przym. προφητικός
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. προφήτης + -ις (prophḗtēs + -is)
uwagi:
źródła:
  1. Zofia Abramowiczówna, Włodzimierz Appel, Słownik polsko-starogrecki, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2023, ISBN 978-83-231-5079-4, s. 373.