προφήτης

προφήτης (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [pɾo.ˈfi.tis]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) prorok

odmiana:

(1.1) M10: lp D. προφήτη; lm προφήτες, D. προφητών

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. προφητεία ż, προφήτισσα ż, προφητάνακτας m

przym. προφητικός

czas. προφητεύω

związki frazeologiczne:

przysłowia: ουδείς προφήτης στον τόπο του → nikt nie jest prorokiem we własnym kraju

etymologia:

gr. προφήτης

uwagi:

źródła:

προφήτης (język starogrecki)

transliteracja:

prophḗtēs

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) prorok

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) προφήτωρ

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. προφητεία ż, προφῆτις ż

czas. προφητεύω, προφητίζω

przym. προφητικός

związki frazeologiczne:

etymologia:

źródłosłów dla łac. propheta, n.gr. προφήτης

uwagi:

źródła: