πραγματικός

πραγματικός (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [praɣ.ma.ti.ˈkos]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) rzeczywisty, realny, prawdziwy, autentyczny

(1.2) mat. rzeczywisty

(1.3) realny, poważny, istotny

odmiana:

(1) P1: lp πραγματικός m, πραγματική ż, πραγματικό n; lm πραγματικοί m, πραγματικές ż, πραγματικά n

przykłady:

(1.1) Είσαι πραγματικός φίλος. → Jesteś prawdziwym przyjacielem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) πραγματικός μισθός → dochody realne

(1.2) πραγματικός αριθμός → liczba rzeczywista

synonimy:

(1.1) αληθινός

(1.3) σοβαρός, ουσιαστικός

antonimy:

(1.1) φαινομενικός, πλασματικός, ψεύτικος

(1.3) επιπόλαιος

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. πραγματικότητα, πράγμα

przysł. πραγματικά, πράγματι

związki frazeologiczne:

etymologia:

koine πραγματικός → zdolny do działania

uwagi:

źródła: