δίκαιο

δίκαιο (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ˈði.ce.o]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) praw. prawo, prawodawstwo

odmiana:

(1.1) N40

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) κλάδος δικαίου → dziedzina prawa • αστικό δίκαιο → prawo cywilne • διεθνές δίκαιο → prawo międzynarodowe • δικονομικό δίκαιο → prawo procesowe • διοικητικό δίκαιο → prawo administracyjne • εμπορικό δίκαιο → prawo handlowe • οικογενειακό δίκαιο → prawo rodzinne

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. δικαιοσύνη ż, δικαιούχος m/ż, δικαίωμα n, δικαίωση ż, δικαστήριο n, δικαστής m/ż, δικαστίνα ż, δικαστικός m/ż, δίκη ż, δίκιο n

przym. δίκαιος, δικανικός, δικαστικός

przysł. δίκαια, δικαίως

czas. δικάζω, δικάζομαι, δικαιούμαι, δικαιώνω, δικαιώνομαι

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. δίκαιον

uwagi:

źródła: