ακατοίκητος

ακατοίκητος (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [a.ka.ˈti.ci.tos]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niezamieszkały, niezamieszkany, niezaludniony

(1.2) nie nadający się do zamieszkania

odmiana:

(1) P5

przykłady:

(1.1) Η σιωπή βασίλευε στην περιοχή τόσο που φαινόταν ακατοίκητη. → Cisza królowała w okolicy do tego stopnia, że wydawała się niezamieszkała.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) έρημος, εγκαταλελειμμένος

antonimy:

(1.1) κατοικημένος

(1.2) κατοικήσιμος

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

n.gr. α- + κατοικώ + -τος

uwagi:

źródła: