Ινδός

Ινδός (język nowogrecki)

Ινδός (1.1)

Ινδός (1.2)

wymowa:

IPA: [in.ˈðos]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) hydrol. Indus (rzeka)

(1.2) astr. Indianin (gwiazdozbiór)

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) Hindus

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	ο Ινδός
dopełniacz	του Ινδού
biernik	τον Ινδό
wołacz	Ινδέ

(2.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ο Ινδός	οι Ινδοί
dopełniacz	του Ινδού	των Ινδών
biernik	τον Ινδό	τους Ινδούς
wołacz	Ινδέ	Ινδοί

przykłady:

(1.1) Ο Ινδός εκβάλλει στην Αραβική Θάλασσα. → Indus uchodzi do Morza Arabskiego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ποταμός

(1.2) αστερισμός

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ινδία ż, Ινδή ż

przym. ινδικός

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: