ĉevalo

ĉevalo (esperanto)

ĉevalo (1.1)

ĉevalo (1.2)

morfologia:

ĉeval•o

wymowa:

​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zool. Equus caballus, koń

(1.2) szach. skoczek

odmiana:

(1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	ĉevalo	ĉevaloj
akuzativo	ĉevalon	ĉevalojn

przykłady:

(1.1) Ŝi rajdas sur ĉevalo. → Ona jedzie na koniu.

(1.2) Li movis la ĉevalon anstataŭ la turon. → Ruszył się skoczkiem zamiast wieżą.

składnia:

kolokacje:

(1.1) selĉevalo • kurĉevalo • fali de ĉevalo → spaść z konia • rajdi sur ĉevalo → jechać na koniu

synonimy:

(1.2) kavaliro

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) ŝakfiguro

hiponimy:

(1.1) tirĉevalo, virĉevalo

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ĉevaleto, ĉevalaĵo, ĉevalejo, ĉevalido, ĉevalino, ĉevalisto

przym. ĉevala

czas. deĉevaliĝi, surĉevaliĝi

związki frazeologiczne:

al ĉevalo donacita oni buŝon ne esploras • bone kreskas la herbo, sed ĉevalo jam mortis • danĝera estas bovo antaŭe, ĉevalo malantaŭe, kaj malsaĝulo de ĉiuj flankoj • eĉ kvar piedoj de ĉevalo ĝin ne savas de falo • ne mia estas la ĉevalo, min ne tuŝas ĝia falo • ne volis rajdi sur ĉevalo, ekrajdis sur azeno • pro najleto bagatela pereis ĉevalo plej bela • rajdi sur ĉevalo oni ne lernas sen falo • riĉeco sen gvido kiel ĉevalo sen brido • selante ĉevalon, oni ĝin karesas • troja ĉevalo

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Esperanto - Ssaki

źródła: