öğrenci

öğrenci (język turecki) edytuj

öğrenciler (1.1)

öğrenciler (1.2)

wymowa:: ^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) uczeń, uczennica^[1]

(1.2) student, studentka^[2]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:: (1.2) öğrenci kimliği → legitymacja studencka

synonimy:: (1.2) talebe

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. öğrenim, öğreti, öğretim, öğretke, öğretmen, öğretmenlik; czas. öğrenmek, öğretmek

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

↑ Lucyna Antonowicz-Bauer, Aleksander Dubiński, Słownik turecko-polski polsko-turecki, Wiedza Powszechna, Warszawa 1983, ISBN 83-214-0062-0, s. 181.
↑ Katarzyna Sadowska-Özcan, Słownik polsko-turecki, turecko-polski wraz z rozmówkami, Level Trading, 2012, ISBN 978-83-61800-62-0, s. 441.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=öğrenci&oldid=8068885”