verordnen

verordnen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˌfɛɐ̯ˈʔɔʁdnən] IPA: [fɛɐ̯ˈʔɔʁdnətə] IPA: [fɛɐ̯ˈʔɔʁdnət]

​

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) med. ordynować, przepisywać (np. lekarstwo)

(1.2) ordynować, rozporządzać, dyktować

odmiana:

(1.1-2) verordnen (verordnet), verordnete, verordnet (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) verschreiben

(1.2) vorschreiben

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Verordnen n, Verordnung ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: ordnen • abordnen • anordnen • beiordnen • einordnen • umordnen • unterordnen • überordnen • verordnen • zuordnen

źródła: