vangatura

vangatura (język włoski)

wymowa:

IPA: /vangaˈtura/

podział przy przenoszeniu wyrazu: van•ga•tu•ra

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kopanie rydlem

odmiana:

(1.1) lp vangatura; lm vangature

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. vanga ż, vangato m, vangata ż, vangatore m, vangatrice ż, vangile m

czas. vangare

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. vangare + -tura

uwagi:

źródła: