trojǵ (język wilamowski) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:
troüg
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) suchy[1][2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dyrr
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. trojgja, trougja
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1.   Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 310.
  2.   Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 456.