supplicare (język włoski) edytuj

wymowa:
IPA/sup.pli.ˈka.re/
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) prosić, błagać
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) impetrare, implorare
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. supplica ż, supplicante m ż, supplicatore m, supplicazione ż, supplice m ż, supplicità ż
przym. supplicante, supplicatorio, supplice, supplichevole
przysł. supplichevolmente
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. supplicare < łac. supplex, -plicis
uwagi:
źródła: