struts

struts (język norweski (bokmål))

struts (1.1)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ornit. struś

odmiana:

(1.1) en struts, strutsen, strutser, strutsene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

struts (język norweski (nynorsk))

struts (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ornit. struś

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

struts (język szwedzki)

struts (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) ornit. struś

odmiana:

(1.1) en struts, strutsen, strutsar, strutsarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) strutsfjäder

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

strutspolitik • ha strutsmage

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: zwierzęta w języku szwedzkim

źródła: