stinn
stinn (język szwedzki) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) pełny, wypełniony, wypchany
- (1.2) pękaty, napęczniały, rozdęty
- odmiana:
- (1) stinn, stint, stinna; st. wyższy stinnare; st. najwyższy stinnast
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) stinna lador → pełne stodoły • stinn plånbok → wypchany portfel
- (1.2) stinn buk → rozdęty brzuch
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: