splnomocniteľka (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mocodawczyni[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. splnomocnenie n, splnomocnenec m, splnomocnenkyňa ż
forma męska splnomocniteľ m
czas. splnomocniť dk., splnomocňovať ndk.
przym. splnomocniteľský, splnomocňovací
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.