wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zwyciężczyni[1]
odmiana:
(1.1) en segrarinna, segrarinnan, segrarinnor, segrarinnorna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. seger, segrare
czas. segra
przym. segerrik, segrande
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 408.